Deze zomer besloten we vanuit Riethoven op roadtrip te gaan richting Kroatië. Met de auto reden we door Duitsland en Oostenrijk, waarbij we onderweg genoten van prachtige landschappen en leuke tussenstops.
Onze route was grofweg als volgt: Riethoven → Karlsruhe in Zuidwest-Duitsland → Altenmarkt im Pongau in Oostenrijk → Zagreb in Kroatië → Zadar in Kroatië → Arnoldstein in Oostenrijk → Neurenberg in Duitsland. We kozen bewust voor een paar tussenstops om de reis ontspannen te houden en niet meer dan 650 – 700 kilometers per rit te maken.
In Duitsland stopten we in Karlsruhe. We hadden daar een B&B gereserveerd. Dit was een hotel dat gelijk staat aan een Formule1 hotel.
In Oostenrijk verbleven we in Altenmarkt im Pongau, omringd door indrukwekkende bergen. We zouden hier een aantal dagen blijven. De volgende dag gingen we naar Sankt Johann im Pongau en Flachau. Flachau en Sankt Johann im Pongau zijn twee plaatsen in het Oostenrijkse Salzburgerland, gelegen in de Pongau-regio. Flachau is vooral bekend als wintersportdorp, deel van het grotere skigebied Salzburger Sportwelt, en staat bekend om de jaarlijkse wereldbekerslalom op de Hermann Maier-wereldbekerpiste. Sankt Johann im Pongau is een stadje en de hoofdplaats van het gelijknamige district, en beschikt over een gotische kerk, de Sint-Johanneskerk.
Iets ten zuiden van de stad ligt de Liechtensteinklamm, een kloof die gedeeltelijk toegankelijk is. We besloten die dag om deze klamm te bezoeken en de foto’s spreken natuurlijk voor zich. Omdat dit geen volledige dag in beslag had genomen, reden we door naar Flachau voor een ritje in de rodelbaan “Lucky Flitzer”. Ben je in Oostenrijk, dan moet je dit natuurlijk wel gedaan hebben.
De volgende dag besloten we om naar de zoutmijn in Berchtesgaden te rijden. De Berchtesgadener Alpen is een gebergte dat deel uitmaakt van de Noordelijke Kalkalpen. Het gebergte, gelegen in de Duitse vrijstaat Beieren en de Oostenrijkse deelstaat Salzburg, heeft een oppervlakte van 1089 km². Ruwweg bevindt het gebergte zich tussen de twee rivieren Saalach en Salzach en de Zeller See. De Obersalzberg is een circa duizend meter hoge berg, gelegen in de Beierse Alpen nabij Berchtesgaden, in het zuiden van de Duitse deelstaat Beieren. De naam Obersalzberg komt van de zoutmijnen die zich onder deze berg bevinden en die sinds 1517 in productie zijn.
Na een leuke tijd in Oostenrijk te hebben gehad, reden we door naar Zagreb. We zaten hier in een appartement midden in de stad. In het weekend dat wij er waren was er een folkorefestival. In 2025 werd namelijk het Internationaal Folklore Festival in Zagreb gehouden, gewijd aan de 1100e verjaardag van het Kroatische Koninkrijk. Het festival omvatte concerten op openluchtpodia, optredens van traditionele kerkzang en etnische muziek, tentoonstellingen, discussies en meer. In Nederland hadden we een excursie geboekt. De excursie was een wandeltocht door de stad met een gids die heel veel wist te vertellen over het (oorlogs-)verleden en het ontstaan van het huidige Kroatië. We konden een kijkje nemen in de tunnels die als schuilplek diende voor bombardementen en in de tegenwoordige tijd dienen als schaduw/koele plek in de zomer en voor kerstmarkten in de winter. Tot slot een stuk film gekeken in een schuilkelder om te herinneren hoe het ook alweer niet moet. Aansluitend zelf nog even door de stad gewandeld, de foodmarket, de markt, en souvenirs bekeken.
Een dag later stond er een fietstocht op de planning. Ook deze tocht was met een gids. De stad is verdeeld in de “lowertown” en de “uppertown”. Naar boven viel niet mee met de fietsen die we in gebruik hadden maar dat stukje was ook goed lopend te doen. Boven was het erg druk omdat om precies 12 uur een kanon wordt afgeschoten. De Lotrščak-toren is een versterkte toren in een oud deel van de stad genaamd Gradec of Gornji Grad (bovenstad). De toren, die dateert uit de 13 e eeuw, werd gebouwd om de zuidelijke poort van Gradec bewaken. De naam komt van het Latijnse campana latrunculorum , wat “dieventoren” betekent, wat verwijst naar een klok die in 1646 in de toren hing om het sluiten van de stadspoorten aan te geven.
We gaan inmiddels richting de volgende bestemming: Zadar. Zadar is een havenstad in Kroatië aan de Adriatische Zee. De stad telde 70.779 inwoners in 2021.
Omdat we op vakantie waren, was het ook tijd voor zon, zee en strand en dus een dagje niets doen. Kolovare beach is een strand dat bekend staat om zijn schoonheid. Ga je naar Zadar, dan moet je dat ook gezien hebben. Kolovare beach, gelegen nabij Zadar, is een bekende en drukbezochte strand dat de Blauwe Vlag onderscheiding heeft gekregen. Het strand biedt volop natuurlijke schaduw, hoewel er ligstoelen en parasols te huur zijn.
We zijn weer een dag verder. Wanneer je naar Kroatië gaat, dan moet je de natuur ook hebben gezien. In ons geval waren dat de Plitvice meren. De Plitvicemeren zijn onderverdeeld in de bovenmeren (Gornja) en de benedenmeren (Donja) zoals onder andere het Proscaroncanskog jezera en het Kozjakmeer. Het grootste benedenmeer is Jezero Milanovac dit is circa 470 m lang, 50–90 m breed en 18m diep.
In Zadar kun je ook eilanden bezoeken. Dat kan via een bootje, een ferry of een speedboot. Voor dat laatste gekozen. Van eiland naar eiland en dan tussendoor snorkelen. Helaas waren er geen vissen te zien toen wij aan het snorkelen waren. Maar vissen laten zich niet zien op commando. De eerste stop was Ošljak, een eilandje waar in de winter maar 10 mensen wonen, in de zomer zijn dat er ongeveer 30 vanwege het toerisme. Daar hebben we een rondje omheen gelopen (ongeveer 2,5 KM). Daarna door naar het tweede eiland waar we dus konden snorkelen. Zeker wel leuk om eens gedaan te hebben. Als laatste naar Preko, een eiland waar tegenwoordig de jetset van Kroatië graag huizen bezitten. Luca Modrić heeft er 2 daar, zo wordt verteld.
Wat je ook in Zadar kunt doen is een submarine huren. Als je dit doet met kleine kinderen is dit misschien leuk, maar ons gezien met twee pubers vond dit wat tegenvallen. In de avond hebben we ons laten rijden met een Tuktuk door een chauffeur. Zeker een aanrader want je rijdt dan naar de boulevard met het zeeorgel. Het zeeorgel van Zadar is een architectonisch geluidskunstwerk en experimenteel muziekinstrument in Zadar, Kroatië. Het maakt gebruik van zeegolven en buizen onder een trap van marmer om muziek te produceren. Het zeeorgel is een toeristische trekpleister en staat bekend om zijn unieke manier om geluid te creëren met behulp van natuurlijke elementen. Als je dit in de avond doet, dan kun je ook de zonsondergang fotograveren.
Het weer sloeg in ieder geval vanaf dat moment om en er werd gewaarschuwd voor extreem weer in het Alpengebied. Wij hadden er uiteindelijk niet veel last van, maar onze volgende bestemming was dus Arnoldstein in Oostenrijk. Daar verbleven we in een B&B met een hele vriendelijke eigenaresse, Esther en huishond Zara. Ondanks het niet zo mooie weer, besloten we toch om een duik te nemen in het zwembad. We wilden de volgende dag naar het 3 landenpunt (Oostenrijk-Slovenië-Italië) maar de bewolking hing zo laag dat dat helaas niet door kon gaan. Uiteindelijk de hele dag Netflix gekeken en ’s avonds zijn we in Villach gaan eten. Villach (Sloveens: Beljak) is een zelfstandige stad in de Oostenrijkse deelstaat Karinthië. De gemeente heeft 65.600 inwoners (2024). Het is de op een na grootste stad van Karinthië en ligt aan de rivier de Drau.
Laatste eindbestemming voordat we op huis aangingen was Neurenberg. Hier besloot ik om een stukje cultuur te snuiven en rechtszaal 600 te bezoeken. Het proces tegen de belangrijkste oorlogsmisdadigers vond plaats voor het Internationaal Militair Tribunaal in Neurenberg, van 20 november 1945 tot 1 oktober 1946.
Door dit proces kreeg Zaal 600 van het Paleis van Justitie in Neurenberg wereldwijde bekendheid. Van 1946 tot 1949 vonden in dezelfde zaal 12 “volgprocessen” plaats voor uitsluitend Amerikaans-militaire tribunalen.
De Neurenbergprocessen (ook wel Neurenberg-processen) waren reeksprocessen die in 1945-1946 in Neurenberg, Duitsland, werden gehouden, waarin voormalige nazi-leiders werden aangeklaagd en berecht als oorlogsmisdadigers door het Internationaal Militair Tribunaal.
De aanklacht tegen hen bevatte vier punten:
misdaden tegen de vrede (d.w.z. het plannen, beginnen en voeren van agressieoorlogen in strijd met internationale verdragen en overeenkomsten),
misdaden tegen de menselijkheid (d.w.z. uitroeiing, deportaties en genocide),
oorlogsmisdaden (d.w.z. schendingen van het oorlogsrecht), en
een gemeenschappelijk plan of samenzwering om” de in de eerste drie punten genoemde misdaden te plegen.
Van Neurenberg reden we in terug naar Riethoven en daarmee was deze vakantie tot zijn eind gekomen.